Geschreven door Dyami Millarson 

Ik ben nu ongeveer tweeënhalve week in Hongkong. Het leven hier valt me zwaarder dan verwacht. Het is echt overleven. Ik probeer me zo snel mogelijk aan te passen aan de omstendigheden. Het water hier is slecht dus ik kan het niet drinken. Er zit veel chloor in. Ik heb ook gemerkt dat mijn huid achteruit gaat van het water. Ik kan dus niet te lang douchen en moet andere middelen vinden om mijn huid te verzorgen. Mensen hier doen wat meer aan huidverzorging en ik begrijp nu ook waarom. Verder begrijp ik ook waarom de mensen hier altijd het water koken, maar zelfs als het al gekookt is, zit het vol met chloor en is de smaak nog heel onprettig. Ik koop dus liever gewoon bronwater of gedestilleerd water in de supermarkt. Mijns inziens zijn er hier hoofdzakelijk drie aandachtspunten voor de gezondheid: de lucht, het eten en het water. Ik wil al deze punten in mijn serie over het overleven in Hongkong behandelen.

Er is veel vervuiling in Hongkong en derhalve zijn er ook veel gezondheidsproblemen in Hongkong. Ik heb gemerkt dat veel mensen hier hoesten en een of andere griep onder de leden hebben. Het is dus ook een uitdaging om niet besmet te raken en daarom is het ook verstandig om mondkapjes te dragen tegen besmetting. De eerste week kon ik veel te weinig doen omdat ik een griep had. Ik heb wel alvast aan een aantal dingen kunnen wennen zoals het geld en het omrekenen daarvan naar euro’s, het gebruik van de Octopuskaart wat werkt bijna zoals de OV-chipkaart maar je kunt het ook gebruiken om bijvoorbeeld te betalen in supermarkten en dat is heel praktisch omdat je anders te veel kleingeld krijgt, het vinden van pinautomaten waar ik met mijn Rabobank Wereldpas kan pinnen want ik kan niet overal pinnen aangezien niet elk pinautomaat Maestro accepteert.

Het is noodzakelijk in Hongkong om maatregelen te treffen tegen de vervuiling en voor de bescherming van je eigen gezondheid. Ik verblijf hier drie maanden dus ik moet echt moeite doen om me aan de omstandigheden aan te passen. Het is ook maar gelukkig dat ik hier langer verblijf want ik ben deze tweeënhalve week vrijwel alleen maar ziek geweest. Het kost 3-4 weken voor je lichaam om gewend te raken aan Hongkong. Het is net zoals in India eigenlijk. Een man op het vliegtuig zei me al dat je in India geen water uit de kraan moet drinken en gewoon water moet kopen in de supermarkt. Datzelfde geldt dus voor Hongkong. Ook zei deze man me dat je in India geen voedsel op straat moet kopen. Dit geldt ook voor Hongkong. Dit heeft allemaal te maken met het feit dat wij geen weerstand hebben voor allerlei ziektes die in Hongkong heersen. Het is trouwens ook maar beter om hier niet besmet te raken want anders kun je aan de gang blijven. Er zijn hier ook behoorlijke erge ziektes dus je moet besmetting echt vermijden voor je eigen veiligheid. Verder is ook een andachtspunt dat alles wat mensen aanraken vies is. Als je op de metro zit, in het hotel zit, in de lift zit, in het restaurant zit of wanneer je naar het toilet moet, dan is er besmettingsgevaar. Mijn oplossing hiervoor is om altijd natte doekjes bij me te dragen en om onopvallende handschoenen te kopen die ik kan gebruiken om besmetting te voorkomen wanneer ik iets moet aanraken dat vele anderen voor mij ook al aangeraakt hebben zoals in de metro of de bus. Verder om besmetting te voorkomen moet je nooit je neus, je mond of je ogen buiten aanraken vooral wanneer je ze niet gewassen hebt en je moet altijd wanneer je van buiten komt je handen wassen.

Hygiëne is over het algemeen ook een probleem in Hongkong en je moet hiermee dus ook uitkijken (bijvoorbeeld wanneer je met mensen omgaat, wanneer je voedsel of drinken koopt). Ik heb hier last van voedselallergiën. Ik wou het Chinese voedsel uitproberen maar dat is gewoon niet altijd praktisch. Je moet eten wat je kunt eten en niet al te veel gekke dingen uitproberen. Het klinkt avontuurlijk om Chinees voedsel uit te proberen maar je moet eigenlijk praktisch zijn. Ik eet Aziatisch voedsel maar ik eet bepaald niet alles meer. Eigenlijk weet ik nu dat ik veel niet kan eten. Wat het voor mij ook wat moeilijker maakt is dat ik geen varkensvlees kan eten. Ik krijg daar een heftige allergische reactie op. Ik moet dat dus absoluut vermijden maar het zit bijna overal in en en in de keuken zijn ze hier ook niet heel hygiënisch. Ik vermoed dat ze gewoon bijvoorbeeld hetzelfde mes gebruiken om varkensvlees te snijden als ze gebruiken om andere producten te snijden. Ik kan dus niet makkelijk in restaurants eten en daar moet ik nog een oplossing op vinden. Ik kan niet altijd zelf koken dus ik wil wel plekken hebben om buiten de deur te eten. In ieder geval heb ik nu geleerd dat ik voordat ik bestel (want ze nemen de bestelling niet terug) beslist altijd moet navragen of er varken in een gerecht zit en als ze het niet weten of als ik twijfel, moet ik het gewoon niet doen. Dit is nu mijn standaardprocedure geworden in restaurants. Ik hoop dat ik niet weer allergische reacties krijg van het eten van varkensvlees. Ik ga in ieder geval mijn best doen om het te vermijden en ik zal me ook beter voorbereiden op allergische reacties. Ik zal zeker altijd wat te drinken zoals een sapje of frisdrank meenemen om in elk geval de smaak weg te spoelen. Ik moet dan gewoon even ergens zitten of liggen om bij te komen. Wanneer het ergste over is, dan kan ik gewoon even wat lopen. Verder is het ook belangrijk in Hongkong om genoeg kleding te dragen opdat je warm blijft. Het klimaat in Hongkong is namelijk heel wisselend.