Hjoed giene wy nei de Wongtaisin timpel, de bekendste timpel yn Hongkong. De timpel lûkt minsken oan dy’t goadlike help oproppe wolle om dêrtroch harren winsken wier te meitsjen. Sa reisgen wy dêr middeis mei de metro hinne ôf. De hiele dei troch reint it hard. It joech júst in ekstra dimensje fan sfear oan ús ûnderfining yn ‘e Wongtaisin timpel.

Doe’t wy it stasjon Wongtasin oankamen, dat teffens neamd is nei de flakby lizzende Wongtaisin timpel, wie de timpel krekt tichtgien. It wie om 5 oere jûns. Lokkich wiene oare winkels noch iepen. Se befûnen harren allegear binnen in gebou njonken de timpel. Dêre kamen wy net allinnich winkels tsjin dy’t kersen en oare middels ferkochten dêr’t de leauwenden Goaden mei oanbidde koene, sieten der wol wat wiersizzers tuskenyn. Mei Sineeske wiersizzerij wie ik hielendaal net mei bekend, en ik woe mar ris meidwaan oan Sineeske tradysje. Us ûnderfining wie wol ûnferwachte leuk!

卜卦 foarsist, sa lei de man út, de ûntjouwing en op mindere mjitte de útkomst fan in beskate barren. Sa giet it faak om jin leafdesbetrekking, jin rinbaan, jin sûnens, jin betrekking mei jin famylje en freonen ensfh. Sa helle er in skyldpodskyld en fiif munten fan in doaske út. Er frege nei de bertedatum fan Dyami en skreau him op in papier op. Ik lies wol op ‘e papier dat er it westerske kalinderstelsel omrekkene nei de Sineeskenien. Sa brûkte er gjin 19 mei, mar syn oanbelangjende Sineeske sifers. Dan die er de fiif munten de skyld yn. Er die syn eagen ticht. Dan begûn er de skyld te skodzjen. Der waard fris lûd heard doe’t de fiif munten gewoan binnen de skyld draaiden. Op it lêst kaam alles ta stilte. De man liet de fiif munten op ‘e tafel falle. Er naam in boek út in kast en blêdde it troch. Er liet my sjen de betsjutting fan de fiif munten. Sa hiet it achtste stik fan alle stikken dy’t hjirfan útkomme koene. Oer it algemien wie it wol in goede útslach. Sa lei it boek út as folget-

a.) As je in berop oan it útoefenjen binne, dan komme je maklik by in hegere posysje.

b.) As je wat ûndernimme, dan sil it je slagje.

c) As je rûzje mei oaren ha, dan lost it him fansels op.

d.) As je syk binne, wurde je gau sûn.

e.)  As je nei jild freegje, dan krije je dat wol.

f.) As je in houlik oan it plannen binne, dan giet it sûnder twifel goed.

g.) As je saken oan it dwaan binne, sille alle transakjes goed ôfrinne.

h.) As je nei harmony en ienheid fan famylje freegje, dan falt je famylje nea út-inoar.

Dizze acht sinnen binne ferklearingen fan ‘t achtste stik, dat út in soart gedicht bestiet. Om’t it gedicht wat te gizenich is, binne der de boppesteande ferklearingen oan tafoege.

Wat ik by wiersizzerij meimakke hie, oertrof myn ferwachting. Dit is wol in leuke ûnderfining dy’t ik mei oaren graach diele wol!

Nei dit spannende besyk nei de wiersizzer, rûnen wy nei it Wongtaisin winkelsintrum. Dêre bewûnderen wy âlderhannen winkels. Sa ha wy in leuke tiid trochbrocht doe’t wy gewoan winkelen. Sa wiene der supermerkten, restauranten fan ferskillende lannen (Taisk, Shanghaisk, Japansk ensfh), musykskoalle, café, medisinenwinkel, kleanwinkels, húsriedswinkel en noch mear oare winkels. Bûten gie it fluch tsjuster, wylst wy ús der noch net hielendaal fan bewust waarden ear’t wy it grutte winkelsintrum ferlieten.

Al waard it folslein tsjuster, wie it mar it begjin fan ús feest. Sa hiene wy sin oan neigerjochten. Underwilens kamen wy de Fungtak park oan, dy’t bekend stie om syn wiermeitsjen fan wichtige struktueren út it Sineeske klassike roman, “de reis nei it Westen.” Sa troffen wy de paradys fan ‘e kening fan apen doe’t wy fierder yngiene. It wie in grutte wetterfal. It makke al folle lawaai fan bûten, en it waard hielendaal ferskuorrend doe’t ik yn it midden fan ‘e trije of fjouwer wetterfallen stie.

Mar it wie wol geastlik tige ferfrissend om dêre te wêzen. It like asof myn siel eefkes skjinmakke waard mei it wetter dat om myn hinne foel. Der wie ek in fontein dy’t krystalpaleis hiet. Dat fûn ik net sa besûnder. Op it lêst bewûndere ik in tige hege beam oan ‘e útgong fan ‘e park. Dat die my tinken oan ‘e Germaanske hege beam dy’t alle njoggen wrâlden mei-inoar ferbynt. It hjit Yggdrasil, en stiet as de wrâldbeam bekend. De wrâldbeam is de boarn fan fieding nei ús wrâld, mar ek nei oare wrâlden fan Goaden, elven en dwergen. Ik fielde my tichteby it sintrum fan alle wrâlden doe’t ik tichtby de hege beam yn ‘e park stie.

 

 

Nei de bewûndering giene wy nei in neigerjochtswinkel. Ik praatte mei de meiwurkster dêre, dy’t my fertelde dat har winkel ferneamd wie om it produkt lavacake. Nijsgjirrich bestelden wy (i) lavacake mei lychee, roas en ierbeien binnen, en froyo (befersen yochert) en (ii) Reinbôge bananenboat mei froyo, (iii) skierde iis mei lychee en roas. Doe’t wy ús iten oan it wachtsjen wiene, naam ik de sfear fan ‘e winkel yn. Sa hongen op ‘e muorre wat musikale ynstrumenten dy’t kliìnten spylje koene. De stoelen en tafel wiene út hout makke, en wiene moai om te sjen. Bylding fan ‘e natuer en ek blommen fan ferskillende soarten wiene op ‘e muorre te sjen. Ik fielde my noflik en praatte mei de meiwurkster oer ús taalprojekt. Benammen praatte ik oer Fryslân, en de media omtinken dat ús projekt krigen hat. De Fryske taal, kultuer en skiednis steane sintraal yn ús projekt. Se fertelde my dat har winkel ek besocht waard troch minsken út oare lannen. It wie in tige leuk gesprek mei har.

Earstens krigen wy de skierde iis mei lychee en roas te drinken. Mei yochert derboppe wie it drankje tige rjemmich en sêft. It wie tige gaadlik foar ‘t waarme wier. Dan kaam de lavacake mei yochert yske dernjonken. Sadree’t Dyami de hjitte lavacake iepenmakke, floeide alles fan binnenút nei bûten. Wat moai it wie om te sjen! Mei it kâlde yske joech it hjitte bakje in gefoel dat ik nea meimakke hie. Dit woe ik wol grif nochris priuwe. Sa kaam der algau de reinbôge bananenboat. Der sieten karamel mei banaan, sûkelade en kleurrike hagels en ek ierbeiensaus op ‘e yochert ykes. Ik fûn it in bytsje te swiet, al wie it oer it algemien ek lekker. Op it lêst woene wy wat waarms ite, en bestelden wy dús (iv) Wafels mei eskdoarnsjerp en pearse sjem. Twa wafels leine op in swart bord. Ik koe dúdlik de roke fan ‘e hjitte wafel opgean sjen. De eskdoarnsjerp lei om de waffel hinne,wylst de pearse sjem derop. It wie tige folgjend en joech ús wat waarmte nei al dy kâlde gerjochten!