Schruauwen trog Ken Ho

Ho un folk ontsteet, is un lang ferteltsje. Et is un feteltsje fol emoasje, mei et laitsjen, et gúljen in ollerhonne heftige gemoedtostonnen. Et is un feteltsje dot sowol uus gearwerken mei, as ik uus tsjinwerken tsjin de natuer fetelt. Et is un feteltsje wêr wi olle minsen uus greatsk op fiele motte.

En de rivier Wolga is de broan fon sokke merkwaardige feteltsjes.

De Wolga leest yn west Ruslôn. Mei 3530 meter yn lengte is et ik de langste river fon Jeropa. Trog de Russen wodt de Wolga “et mimtsje” neamd. Yn harren letterkunde kon wi makkelik folksfeteltsjes, gedichten, liedsjes fine di de rivier oanpriizje. So bjogt de Wolga for har fruchtbarhyd, sorg in oare mimlike eigenschippen yn et geheugen fon de Russen hongje. Deuze tankbarhyd jo de ôders oan harren bern trog.

Nygierrig genog bin de Russen, historisch sien, net et iennichste folk dot met de rivier Wolga dicht ferboon is. Eigelik hinen der folle oare folken wennet, lykas de Germanen. For ‘e 16 jierhonnerd telde de Wolga nog net to et Russe ryk. Pos don begoon Stalin de oare folken út te druwen fon de rivier wei. Mar oofsien fon wot hi dien hat, is de Rivier Wolga werinnering di trog olle minsen deeld wodt. Wi sonnen et so útdrokke konne, “de Wolga is net ollinne et mimtsje fon ‘e Russen, mar fon olle folken.”

Litte uus mar tegearre oan Wolga, uus mimtsje, tinke, in har schienhyd oanpriizje!