Schreeuwn troch Dyami Millarson

Dit is myn twade artikel yn it Eilaunders.

De aude Germanen sangen eeuwr de heldhaftige daden fan har feurauders en Geuden. Troch tò sjongen eeuwr de gleurje fan har feurauders en Geuden, latten jà har tankberheid sjain. Jà seine net geweun: “Tanke wal, feurauders en Geuden. Jimme binne sò geweldich en machtich!” Maar jà betanke har mooi de keunst fan it dichten en sjongen eeuwr har gleurje.

Sò het yder minsk — en derom aik yder folk mooi har ooine wezzen, geweuntes en seden — in ooine wiize om eeuwren tò betankjen. Der kinne wy fan lere en dermooi kinne wy ús as minsken op ‘e ieze ferbatterje. Geet it ommes aist net ôlegerre om ferbattering fan úsself? Wy kinne de wereld net batter metje as wy úsself net batter metje wille!