Skriiand tròch Ken Ho

Mei it òò-nimmende oeentòl serkgangers wòdde de serken sèm minder bekend. Dòt ies wòl jammer, omdòt er ‘n bùlte ientressante diengen ien ‘e serke binne. Joo geeng iek nei de koeepelserke ien Leeuwet fóór ‘n biesoender eevenimint. Jó leit nâât fier fan-òò de binnenstéé, en iek wééad der al ien tèèn menuuten fan huus òò.

It geeng óm ‘t pregramma örgeliempreviesaasje fan Jelle de Jong, die ‘t ek wòl as de “örgelmeneer” bekend stéét. Dit wééad mien èèaste keer óm ‘n örgel spieljen tó sèèn. En den jitte deze graaete örgel, die ‘t haig boppe de lústerers stoog. Nei ‘n kotse mar krachtige ienleiding oer jó serke en soks joend tó hewwen, ròònde de örgaanist nei boppe tò mei tròppen ien ‘e afterkâânt fan ‘e örgel. Der wééaden nâât fuule mèènsken ien ‘e saal, amper 20, twiels de saal sèm 450 mèènsken opfange ken. Derneist wééaden de déélnimmers faik ââlderen. Nei òò-rin fan ‘e fòò-stelling seeden jéé ek dòt se meer joengeren ien ‘e serke sèèn woêen.

Ien tootaal wééaden seks nómmers spiele. Sittend ien ‘n prachtige, fiiuwhookige saal, feelde iek dòt ‘e mesiek fan boppe op mie òò kòòm. Inkele nómmers kòòmen mie wòl bekend fóór. Alle mèènsken kriegen ‘n list fan nómmers jin ‘t spiele wòdde soêaden. Iek koo mie fóó-stelle dòt ferskeidene liedjes ien een nómmer spiele wââden. Dòt wééad ek de bedoeeling fan iempreviesaasje. Hier en der kòòm het mie bekend fóór, twiels n òòare meloodie mei eenen fòlge. Soms doog ‘t mie wòl tienken oeen de mooderne DJ, die ‘t ‘m béézich hââldt mei ‘t mengen fan feskeidene mesieksòòaten.

Nei trèè ke-tiir kòòm de fòòrstelling tò eend. Ik soêad graig wòlle dòt ‘t langer doeere kend hee. Dòt wééad tiege mòòi, fóóral mei de sterke mesiek ien ‘e fieude nómmer, The Holy City (Jó hellige stéé). Nei òò-rin kòòmen alle méénsken te-gaare ien ‘e teesaal, wúr ‘t wie mei e-nèm tó praatjen seeten. Al gaauw stelde iek ‘n fraig oeen Jelle de Joeng, oft iek örgel fan ‘m leere koo. Hie see dòt hie déé stuudinten hee, mar nó deeg ‘r ‘t nâât meer. Mar gelókkig kriege iek de kââns wòl óm de örgel ien ‘e haig ien ‘e serke tó sèèn. Só leidde hie mie nei de örgel sèm, en spiele jitte ‘n paar liedjes ut ‘t hââd. Iek soog wòl dòt der trèè spielbóóaden wééaden, en boppeoeen wééaden ferskeidene knopjes. Èalke knop wiisde òp ‘n òòar ienstrimint. As er eentje iendrokt wââd, den kòòm òòar loeed. Boppedòt soog iek dòt er ‘n búlte fútsteppen oender de örgel oeen. Sèm spiele iek piano froeger, mar der binne oer ‘t algemèèn mar trèè fútsteppen, en er ies mar een fan die ‘t dertó tèènet, óm it loeed tó fergraaetjen. En hiir hee-stoe tómissen 20 of jitte meer. As iek ‘t utprebeere, faal ‘t mie òò dòt èalke fútstep mei èalke toets òp ‘e spielbòòad gaargéét. Iek spiele jitte het bekende meloodie, en iek hee fuule plesieer dermei. Nei deze oenderfiending wòl iek ek meer piano spielje, sódòt iek uuteinddlik örgel spielje ken.