Scrīptum ā Dyami Millarson

Multīs modīs et multifāriam annō priōre locūtus sum senibus et patribus fīliīsque dē linguā eōrum, quae et cum locō ligātae est. Tribus linguīs Frīsiae locālibus novissimē illīs diēbus studueram, vidēns in verbīs et fābulīs mōribusque quisquem linguam imāginem locī esse.

Īnsula exemplī grātia, quae Hollandicē Schiermonnikoog appellātur inhabitātaque ā Frīsicō deō Fosite est, cuī omnēs fontēs sacrī fuērunt, in rēgnō Hollandiae sine dubiō natiō sua cum linguā cultūrāque religiōneque est, ibique nātūra magna atque varia. Cum īnsulae linguae igitur studērem, connectiō inter linguam atque nātūram mihi appārēbat in verbīs fābulīsque. Itaque ējus linguam netieuwrtaal sīve linguam nātūrae appellāvī, dīcens linguam mare nostrum servāre, quod Wedsee in linguā Sciermonicōgae appellātum et secundum UNESCO mundī hērēditās est.