Schreeuwn troch Dyami Millarson

Minsken wille in hele búel, maar mooit it leren fan in fraimden taal mot min neut foolstò fole wille. It dúel is om in taal fleujend tò sprakken en derom mot min net dwaande gain mooi fan ôles en nach wat.

It leren fab sinnen is it belangrykst. It leren fan in taal gie feural om it eeuwndersikjes fan sitten. By it eeuwndersikjen fan sinnen mot min wierhôlingen herkinne. Ôles wat him wierhôlet mot min út ‘e hôle lere. It opmarken hierfan faalt net mooi.

Ik kin my gúed feurstelle dat ien dy ‘t in fraimden taal ooin metje wil fole end genooch lôze wil yn ‘e taal. Der is niks ferkeersds mooi it lôzen fan in berch sinnen. Dit kin hilpe mooi it omtwikkeljen fan it herkinningsfemogen dat sò hes neudich is.

Maar as min de taal fleujend sprakke wil en dit sò gauw muchlik lere wil, dan mot min gin tiid fespille oon foolstò gotte dúelstellingen. It belangrykste by it eeuwndersikjen fan sinnen is om it lytj tò hauden; leer maar in pair sinnen en sikje nooi de kinmarken dà ‘t har yn eeuwre sinnen wierhelje kinne. Sinnen beeuwen is in keunst dy ‘t gie om wierhôlingen sjain.