Skriiₐnd tróch Dyami Millarson

Èₐlke èèₐste mende fan ‘e moeₑne óm 10 oeren mòòns hewwe wie tó Hielepen gaarkómsten fòòr ‘e ââlde Hieleper spraik. Wie sitte den kèₐslik bie e-nem óm oer ‘e ââlde spraik fan Hielepen tó praatjen. Ââlde (sprek)wòdden fan ‘t Hielepes kómme bie uus wúr wúróm en wie binne dwaaₑnde óm dizze ien ‘e Hieleper spraik tò hââlden. Wie róchte uus heelendal òp ‘t echte Hielepes, dòt bie uus gin tongfal fan ‘t Boêₑs ies, mar ‘n eenen spraik só as ‘t Hòllââns en Afriekaans, jin ‘t òp jer sem staaₑn kenne en gin óóre spraiken nóódig hewwe. Wie wòlle dòt ek só hââlde dòt ‘t Hielepes ‘n eenen spraik ies en deróm wòlle wie ââlde (sprek)wòdden d’r ien hââlde en as ‘t mút ââlde (sprek)wòdden wúrómhelje. ‘n Spraik ies ómmes gin echte spraik soender sien eene ââlde (sprek)wòdden. ‘n Foegel ies ek gin foegel soender sien flerken.

Oender ‘e gaarkómsten bin iek dwaaₑnde óm ââlde (sprek)wòdden fest tó lizzen. Iek wòl fòòral wette, hó ‘t jin (sprek)wòdden broekt wòdde mútte. Deróm ies ‘t belangriek óm mei e-nem tó betienken, hó ‘t (sprek)wòdden goo broekt wòdde mútte en iek skruuw de fòòrbéélden den graig òp, óm nâât allónig èₐlk (sprek)wòd sem tó behââlden, mar ek ‘t goo gebroek dèₐfan. Stel jie fòòr, dòt immen òp ‘n dei nâât meer wet, hó ‘t wisse (sprek)wòdden broekt wòdde mútte! Tróch ‘t oenderseek, dòt iek restig oeₑn ‘t dwaaₑn bin, wielst iek herkje nei de gesprekken fan ‘e Hieleper èₐlderen, liz iek fest, het ‘t echte Hielepes ies en dèₐmei wette wie fòòr altied, hó ‘t de spraik, die ‘t trochjoend wòdde mút oeₑn ‘t neigeslacht, ‘r nó uutsèèn mút.

Spraiken feróórje mei de tiid, mar wisse diengen mútte min òf meer ‘t sòldigste blieuwe tróch ‘e eeuwen henne ien spraiken, óm tó fòòrkómmen dòt ze nâât tróch óóre spraiken òpslókt wòdde, en sódwaaₑnde mei ‘t oenderseek wòlle wie better begriepe leere, het biesoender ies oeₑn ‘t Hielepes en deróm het nâât fegetten wòdde mei. De fraig bie uus ies altieten: Het ies Hielpes, en het ies gin Hielpes? Óm tó wetten het Hielpes ies, mútte wie ek wette, het gin Hielpes ies. Der ken èₐlkeneen bie hèₐlpe. ‘t Ies ‘n graaₑt aiwentuur mei de Hieleper spraik, en dèₐtróch sòlle wie meer acht òp ‘t Hielepes tó jòòₑn begónne en kenne wie ‘t Hielepes nei ‘n tiid fan ferfal bie uus allegaar wúr libbendig meikje. Dizze nieje oentwikkeling begónt bie uus sem.