Schreven deur Ken Ho

Wie nemen ales veur woar aan wat wie as kiener verteld worren. Wie dinken dat wereld op ‘n bepoalde wieze waarkt. Onze ollu, onze leroaren en mensken dij older bennen as wie bennen onze veurbeelden. Wie dinken dat wereld zo was dou wie geboren waren, en dat zai ook zo blieven zel.

Moar wat nou as ‘k die vertel dat ales moar die veurholden was, en dat elk en ain dat wait moar doe nait? Hou zels die vuilen? Hier gaait de Ameriekoanske film The Truman Show van 1998 zuver om.

‘t Verhoal gaait om ‘n man mit noam Truman Burbank. Hai het zien haile leven laank op n aailaand west doar ale aannern moar akteuren en aktriezen bennen. Zien voar, zien moeke en zulfs zien wief worren deur directeur aansteld en ien film ienzet. Niks wat hom over zien leven verteld wordt is woar. Directeur loat honderden en doezenden kamera’s op aailaand baauwen, zodat elk en ain van boeten òf Truman op televisie zain ken. De bedouling van direkteur is dat ales ien programma woar is en dat kiekers d’r van genieten zellen.

Moar wel lugt, dij barst. Truman wordt hom goandeweg bewust van ale roare dingen. ‘n Laamp faalt ien ainen oet hemel en t was de ster, zien dode voar komt weer aan t leven moar nou as ‘n bedeloar en zo wieder. Ales dut hom dinken dat de wereld dij hai kent, nait woar is. Zo gaait e op t lest op stap en voart mit n joacht wied van ainegst aailaand dat e ooit kend het, vot.

‘t Leste momint dou hai deur oet stapt en zien aailaand nait meer weerom zain wil, het e ‘n iendrukwekkend gesprek mit direkteur. Direkteur vroagt òf e nait meer ien wereld leven wil doar ales perfekt veur hom moakt is. Al is alles nait woar ien zien wereld, zegt direkteur, is ales doar boeten ook nait veul beter. Moar Truman is vaast van besluut. Hai zegt ‘t zulde as e mörns vroug tegen zien buurman en buurvraauw zegt (en doarom ook tegen elk en ain dij ‘t programma op televisie kiekt), noamlek “Goude mörn. En as ‘k die vandoag nait meer zai, goudemiddoag en goude naacht”, en gaait vot.