Skríeuwen fon Ken Ho

Boudspíele sunt aiske biljovet unner dät Jungfoulk. Touhúus häbe iek n poor Boudspíele, un dät wät mie aiske froai tou is, is Monopoal. Dät is mäkkelk tou spíeljen, un deer konne ook fúul Ljudene meespíelje. Man as jie moor Boudspíele häbe wolle, rakt et n Múgelkaid, n groote Uutwoal tou häben sunder alles koopje tou mouten. Man mout bloot Jeeld betoalje fóar ju Tied wanner hie deermäd spíelje wol.

Ap n Ättermiddai waas iek mäd Frjúunden ätter sukken Winkel wai geen. Et roate aaltied aan die jädden do Spíelregele fóar de Besäikere uutlieg. Deer wieren so fúul Boudspíele in ju WInkel dät et mäkkelk waas uum een tou fienden ju du uutprobíerje wolt.

Touhope häbe wie fieuw ferskedene Boudspíele uutprobíerd. Dät lääste häd dän maasten Indruk ap mie moaked. Dät geen deeruum, Wege tou bauen, dät deer Woaine apstoald wäide konne. Älkuneen häd sogen Woaine, un uum fon alle Woaine wägtoukumen, mouten deer Wege baud wäide do uur eenuur uurhäargunge. Wan du n Weg baud häd die uur dwo Wege uurhäärgungt, dan koast du dwo Woaine ap dän Weg kwiet weze.

Ap Eende saag uus Spil aiske fain uut. Mäd do Wege wude deer wuddelk n Stääd uut. Die Nome fon dät Spil häd dät Woud “Tokyo”. Die Moaker fon dät Spil häd sunder Twieuwel Fóarbíelde fon dän Ferkíer in Tokyo númen, mie tinkt.