Schruauwen trog Dyami Millarson

Bi de Germanen jilde de kracht fon wêden net ollinne as kracht di ynfloed op ‘e mins hie, mar forol ik as kracht di ynfloed op ‘e natuur hie. Wêden wannen heilig bi de Germanen di de kracht fon wêden as magys sagen. Jim mot jim fostelle dot de Germanen proefondefinelik to et ynsicht komd bin dot wêden magys bin. Minsen kom net somar to de konklúsje dot wêden sofol ynfloed op ‘e wrôd ha. De Germanen praten tsjin ‘e natuur in jo morken dot dut ynfloed hie. Derom wannen de Germanen oertugd fon ‘e magise kracht fon wêden; se makken et ommes self mei yn har deistige libben dot wêden boppenatuulike of bisondere ynfloed op ‘e natuer hie.

De fehôding tussen mins, natuer in wêd is un onderwèp dot fon belang is ol so lang as de mins praatsje kon. Spraak is de magise krêft fon ‘e mins in de Germanen tôchten dot deuze magische kracht oan ‘e mins joon wodde trog de Goden self; un treatol Oergoden hat bi de Germanen de mins schiepen. Bi de Germanen hie et getol trea fon ôds ol un bisondere beteikenis in et wodde as un heilig getol sien. Lykas wêden hinen getollen don un magise beteikenis di for ‘e Germanen fon great belang wae. Dut belang kon net oerschot worre.