Skríeuwen fon Ken Ho

Wan t uus wät failt, kiekje wie oafte ätter buten wai. Wie hoopje dät wie Seke un Moanskene fiende konnen do uus wíer toufree moakje. Dät goude Gefäil kon aaltied n Wiele dúurje, man dät gungt släärdoage so fíer dät man immer un aaltied toufree blift. Gau sjugt man dät t him noch uur Seken of Moanskene rakt, do him failje. Gíerigaid ladt tou neen goud Eend.

Dät Fertälster fon Fisker un sien Wieuw häd dut sjo läiten. Dät is n Fertälster dät apnúmen is in dät Bouk fon do Brúre Grimm. Deer waas n äärmen man die mäd sien Wieuw in n äärm Húus woonde. Ap n Dai kreeg die man n Fisk do hie fiskje geen. Die Fisk kuud bale un hie fräigede uum wíer in ju See smíeten tou wäiden. As Fisker ätter Húus wai keem un sien Wieuw fertälde dät hie n balenden Fisk blouked hiede un dän Fisk nit doodmoakede man wíer in ju See gunge lätte, kwaad dät Wieuw dät die Fisker dän Fisk deerum bidje kuud, uum hiere Wonske weertoumoakjen. Toueerst wül dät Wieuw bloot n litje Boue, man deerätter wül dät Wieuw moor. Ju wül Köänigin wäide un n Slot häbe. Ätterdät ju dät wät ju läste kreeg, wül ju sogoar Paus wäide. Der Fisk hiede bit nu tou alle hiere Wonske weermoaked, man do dät Wieuw toulääst Gott wäide wül, moakede der Fisk alles uundäin un die Fisker un dät Wieuw wuden so aarm as jo eerder wieren.

Wan wie Gluk säike, toanke wie dät wie moor häbe skällen. Man dät kon uus bloot bit tou n wisse Groad toufree moakje. Deerätter skällen wie ätter uus säärm kiekje, uum toufree tou wezen. Wo wie dät dwo konnen um ju Gliekwicht mäd uus säärm un alles uum uus tou waitoukriegen, dät kwede iek leter