Geschreven door den heer Giovanni Pinto

Wonderschoon vind ik de klank van het Nederduitsch, waarmee ik duid op de gemeene taal die thans in de Lage Landen gesproken wordt. Als gesproken taal heb ik het Nederduitsch, dat ik in de tijdsspanne van 2014 en 2015 eigen gemaakt heb, in stand gehouden na mijnen wederkeer naar Italië in 2015. Mijne voorkeur gaat uit naar de geschreven Nederduitsche taal van de 19de eeuw omdat ik eene voorliefde heb voor het gebruik der naamvallen. Jammer vind ik het dat men het algemeen gebruik der naamvallen in de Nederduitsche taal afgeschaft heeft en eveneens pijnigt het mij in mijn hart dat men den naam Nederduitsch, zoo als men de algemeene taal der Lage Landen placht te noemen, verlaten heeft. Edoch kan het oude weder teruggebracht worden door het hedendaagsch gebruik ervan. Deshalve schrijf ik nog gaarne in het negentiende-eeuwsch Nederduitsch dat ik door het lezen van 19de-eeuwsche teksten geleerd heb.

Zoolang als de oude geschriften en boeken der Nederduitsche taal blijven voortbestaan, zoolang zal men altijd de mogelijkheid kunnen aanwenden om het Nederduitsch van de 19de eeuw weder te gebruiken. Het dunkt mij aldus dat de 19de-eeuwsche taal nimmer helemaal verdwenen was, en dat hare wederkeer eene vraag des tijds was. Immers, zooveel schoons is er in onze Nederduitsche taal der 19de eeuw geschreven! Wat zoude het zonde zijn als men den toegang tot dit wonderschone paradijs verloor! Het schrijven in het Nederduitsch van vroeger eeuwen brengt ons dichter bij der voorouders wereldbeschouwing, hetwelk een eind maakt aan de ongelukkige scheiding tusschen den huidigen en vroegeren mensch.

De geschiedenis leert ons dat hetgeen dat geweest is, niet zoo maar voor altijd verdwenen is, want het kan eenen terugkeer maken. Den wil der menschen in de making der geschiedenis mogen wij stervelingen niet onderschatten. Als wij den moed vatten om den ouden schat van het 19-eeuwsche Nederduitsch op te diepen in de archieven, kunnen wij aanvangen met de taal eigen te maken, en is oude teksten overschrijven en zelf teksten opstellen niet een uitstekende wijze om dit doeleinde te bereiken? Op deze wijze heb ik het Nederduitsch leren lezen en schrijven, en van mijnen aanpak zullen anderen zeker ook geen ongunstige resultaten ondervinden! Leergierigheid en vastberadenheid zijn de deugden die vereischt zijn om de oude schoonheid weder te doen leven. Wat heeft een mensch nog te wenschen als zijne taal wonderschoon is? Zal het genot zijner taal hem niet voor het leven een doel schenken, en eene geroepenheid tot de dienst van eene hogere macht dan hijzelf? Welk groter deugd dan een stervelijk mensch die zich inzet voor de levenslange dienst van het hogere!