Skriiₑnd tróch Kenho

Nódòt ‘t keróónefierus ‘m buuten Sjienaa ien Ietaalje tó fespriejen begónt, hééₐt m’n faiker ‘t wòd kwaarentéén ien ‘t niejs. Sieke méénsken mútte apat ienseleere wòdde, óm ‘t fierus nei óóren nâât oerdrèège tó leeten. ‘t Heet oender kwaarentéén stelle. Mar het ies kwaarentéén?

‘t Wòd kwaarentéén kómt uut ‘t Ietaaliaans. Letterlik betéékent ‘t Fééₐtig dèègen. ‘t Het sien óórsprong ien ‘t Midseeuwen. Dèè ‘t de pest fuule méénsken daamekke, foel ‘t it folk òp, dòt de siekte nâât so makliker nei óóren oerdriend wòdde kòòst as jin sieke méénsken gin kontakt meer hewwe mei jin gesoende. Só wââden jèè fééₐtig dèègen lang apat hèₐlden. ‘t Oeₐntal dèègen fòòr ‘t keróónefierus ies fééₐtin dèègen, ómdòt siektefeskienselen dernei ien èₐlk gefal nei boppe kómme mútte. Óóre siekten kenne kòtter of langer doerje, mar de tiid der ‘t pesjieënten fan ‘e siekte apat hèₐlden wòdden mútte binne allegaar kwaarentéén nèème. Òf ‘t fééₐtig dèègen doeret, makket nâât uut.