Skriiₑnd tróch Kenho

Froeger hee iek nâât so fuule sin oeₑn parken. Iek fand jem gewóón mei tó fuule méénsken. Iek woêₑd altied restig mien saiken dwaaₑn. Nódòt iek èₑlder bin, hef iek mer tiid fòòr mie sem. Iek ken mie gewóón oeₑn mien behooftes tienke en dòt ies wòl oeₑngenaam.

Òp 14 mâât geeng iek sem nei de berg die ‘t nâât fiir fan mien huus leit. Oeₑn ‘e óóre eend befand ‘m ‘n park. Iek bin der west mar ómdòt iek mie dèè nâât fòòr parken ienteresseere, oentgeeng mie het ‘r fòòr apperaaten allegaarn wééₐd. Nódòt ‘t òploeken, òpdrúkken en óóre oefeningen jin ‘t de bèèₐlig sterker meikje mien niejste ienteresse wòdden binne, bin iek altied òp seek nei apperaaten jin ‘t mie dizze oefeningen uutfiire leete.

‘n Nieje apperaat hef iek der oentdetsen. Die bestéét uut twaa stikken bar neist e-nem. Jèè binne so haig as haalwen pèₐsóón. Dermei ken iek “dips” meikje. Mei twaa henden as stúún beweeg iek mie nei boppe en nei oenderen. Dizze apperaat ies ‘r bie mie nâât. Dermei ken iek fan nó òòoeₑn nieje oefeningen meikje.