Skriiₐnd tróch Dyami Millarson

Eerendel kòòm ‘n èₐdmantjen tjₐn,
Die ‘t hee ‘n raaden, roêgen biₐd,
Him sloog só òp ‘t gesicht Eerendel,
Want wörklik stòl wééₐ die dwerg!

De dwerg see:

“Mem nèème mie Muusstòl,
Ómdòt jer bòn woêₑd nin wòd sizze;
Fééₐr nèème mie Fiirraa,
Ómdòt sien bòn hee ‘n biₐd só lang!”

Eerendel see:

“Man fan ‘e mòòn meist mie nèèmje,
Sóón fan ‘t wiede en wielde wetter;
Naa hef ‘k ‘n wòd heelendal bretsen,
Altieten kòòm ‘k trouw eeden nei.”

De dwerg see:

“Goo wet ‘k waa ‘t die wieldeneen ies,
Doe bist de sóón fan ‘e Suuderséé;
De Iesel floeₑit ien Eerendel sien fééₐr,
Hie heet Waade, ómdòt ‘r weet ies!

“De Iesel ies Eerendel sien mem,
Jó ies ‘t wiif fan weete Waade,
Hie kómt oeral as wetterkóóning,
fan séélâânden tòt eilâânden!

“Oender ‘e Hielper liiₐd heet ‘r só:
Snóóde Waade fan Séélâând!
Die snóódeneen ies Seeuws fan bloo,
Mar sien nieje huus wââd Hielepen.

“De suuderséé wééₐ Fesitte sien see;
Twiske de Seeuwse Waade, de wieldeneen,
En de wieze Fesitte, ‘t Gòd fan ‘e Friezen,
Kòòm ‘r stried òp ‘e Suuderséé.

“Beide séémannen weeren ééwen sterk,
Sódwaande hééₐden de dwergen buuten Hielepen:
De seemannen dèè sloogen e-nem nâât meer,
Jem óm freede friggen de Hielepes!

“Wòdden spreeken deróm de wieze twaa tjiₐn e-nem.
De ââlde kèèₐdels kòòmen tó ‘n eed:
Lit uus óm de séé-en nâât langer fóchte.
De séé-en deelden fan dèè òò de Séégóóden!

“De Friezen ròpten Fesitte wúróm,
De Hielepes woêₑden Waade frigje
Óm sien huus Hielepen tó meikjen;
Der joog Waade sien jaa-wòd òp.”

Eerendel see:

“Waans bòn iek bin, Raabiₐd de Wieze,
Ies nin daad fan ‘n dwerg só wies
Dòt ‘r better smeit as ‘t bòn fan Waade;
Likje dwerg, die daagje iek tò smeien!”

De dwerg see:

“Grätske wòdden fan nin Gòd fan Âânsgerd,
De beste smid fan ‘e smidden daagest,
Smeidwerg bie de dwergen heet ‘k;
Mien nemme wòddig, nim ‘k de uutdaaging oeₑn!”

De smeidwerg mekke gauw ‘n swòd.
Hie see jitte fan ‘t dwergenswòd:
“As Tòòneteeuw dweit ‘t tiₐnst;
Sò dwaaₑne iek mei de nemme ‘n dwergenbetjoeₑning!”

Alwenfraat heet Eerendel sien swòd,
Waans wòdding de daa bewörkje soêₑd,
Want de hèₐld see tó sien smeedwörk:
“Dit swòd fret swòtalwen.”

De rest fan ‘t tòltjen ien ‘t kòt:

De dwerg faand de daa tróch Alwenfraat,
Ómdòt ‘t fòòr dwergenslachting smeid ies;
De hèₐld felaas sien lóftertòòne letter,
Ómdòt Tòòneteeuw dòt betiₐd fòòr ‘t lòt.