Skríeuwen fon Ken Ho

Iek moakje dät Eeuwendsíeten nit alledege. Man as iek dät dwo, dwo iek mien Bääste. Foar älke Moaltied súurgje iek deerfoar dät et uutrekend Flaask un Gräiníeten rakt. Wiel dät Swinneflaask dusse Dege aiske juur is un iek deer nit so fúul Sin an häbe uum uur Flaask tou bruken, moakje iek dälig Gebruuk fan dät sogenamde Middaiflaask (m’hchāanyuhk ien t Kantoneesk).  Dät Middaiflaask is äigentliek Broodspäk dät sogliek íeten wäide kon. Man bie uus is dät aaltied bräiden uum dät smoakelker tou moakjen. Dät Bräiden bruukt ful Ouelje man iek häbe ju uurbleeuwende Ouelje apbiwoard foar uur Gjuchten. Iek moakje aaltied Flaask toueerst un Gräiníeten ätterdem, sodät iek ju Ouelje ju uut dät Flaask heruut kumt, wier foar dät Gräiníeten bruke kon.

n Gjucht dät iek ljoof häbe is oaiere mäd Tomoaten. Dät is mäkkelk un swäit. Ien Hongkong krigst oafte wät Skelotte bie dät Määrked as du deer ienkoop dääst. Iek moakje aaltied ju Skelotte stukken uum hier toulääst ien dät Gjucht mäd oaiere un Tomoaten tou dwoon. Skelotte mout nit boppe dät Fjúur tou loang stounde un deeruum dwo iek dät bloot as dät Gjucht an sik kloor is. Ju Skelotte gungt deerien un ätterdäm mout dät Fjúur uutdäin wäide.